Een dag uit het leven van... een pedagogisch medewerker

Om iets voor half acht kom ik binnen en zorg dat ik pieploos door het poortje ga. Ik pak mijn sleutels en alarm, zeg de beveiliging gedag en loop naar de groep. Tijd voor koffie, de overdracht van gisteren lezen en kijken wat er voor vandaag op de agenda staat.

Na de koffie maak ik samen met mijn collega ontbijtjes klaar voor de jongens die kamerarrest hebben en daardoor op hun kamer ontbijten. Een mooi moment om even bij te kletsen en vast de dag door te spreken.

Los van het dagelijkse programma wil ik vandaag mijn mentorjongere spreken en de stagiaire die ik begeleid, voor haar eindevaluatie.

Om 7u40 gaat de portofoon, het is de dagelijkse test. Om kwart voor acht krijgen we het sein dat de groep open mag. Eén voor één maken we de jongens wakker, zodat ze kunnen gaan douchen. Daar is niet iedereen even enthousiast over. Toch zitten we op tijd aan tafel voor het ontbijt. Na afloop ruimt een jongere de tafel af en wast iedereen zijn eigen bord af.

Tijd om even naar de luchtplaats te gaan. Niet te lang, want om negen uur gaan de jongeren naar school. Als zij op school zitten, hebben mijn collega’s op de groep en ik ons ochtendoverleg. We bespreken we wie er op verlof gaat, of er bijzonderheden zijn en welke jongeren op zijn kamer verblijft en waarom.

Mijn mentorjongere blijkt vanochtend op kamer te zitten. Niet zo mooi, maar een goed moment om hem te spreken. Hij is erg open over zijn situatie en vertelt waarom hij verkeerde keuzes heeft gemaakt. Hij zegt dat hij graag wil leren om voor zichzelf te kiezen en zich niet door andere jongens te laten beïnvloeden. We spreken daarom iets af; ik neem hem apart als ik zoiets zie gebeuren en dan gaan we het gesprek aan.

Op dat moment komt er een gedragswetenschapper op de groep om naar bijzonderheden te vragen rondom de jongeren en om te bespreken hoe we daarmee om kunnen gaan. Veel tijd voor dat gesprek heb ik niet, want de telefoon gaat. Het is een moeder van een jongere. Ze wil graag weten hoe het met hem is. Ik praat haar bij. Ze is hoorbaar opgelucht en zegt dat ze blij is dat haar zoon in goede handen is. Dit zijn de telefoontjes waar ik zelf ook heel blij van word.

Zodra ik de telefoon ophang, komt er een nieuwe jongere binnen. Hij krijgt een intake door een collega van de groep en iemand van de beveiliging. Daarna zetten we hem op een kamer om tot rust te komen. Hij krijgt wat eten en een kop thee en dan spreek ik met hem. Ik leg hem, samen met een collega, uit hoe alles hier werkt.

De andere jongens zijn inmiddels terug uit school en zitten een half uurtje op kamer om even te ontspannen voor we gaan lunchen. Dat doen we om tien over twaalf. We eten met alle tien de jongens en het is gezellig. Na de lunch verdelen we de corveetaken, maken we schoon en gaan nog even naar buiten. Om 13 uur gaan de meeste terug naar school. Drie jongens hebben fitness, dus die breng ik naar de sportzaal.

Terug op kantoor werk ik mijn mentorverslag uit en zet het in het systeem. Om twee uur komen mijn collega’s binnen voor de late dienst. We maken kort een praatje en doen dan de overdracht. Daarna wens ik ze een goede dienst, berg mijn sleutels en alarm op en fiets met een goed gevoel naar huis.